 | |
| ابر تاریک |
در سال 1902 صاعقه ای به برج325 متری ایفل اثابت کرد که باعث شد بخشی از این سازه مورد آسیب قرار بگیرد که توسط مهندسان نگهدار این برج ترمیم گردید.
قله اورست، قاتل طبیعی کوهنورد کور شد | <>
 پيتر كينلاچ (peter kinloch)كوهنورد بريتانيايي ساعت يك ظهر و زير پرتو درخشان آفتاب بر بام دنيا اورست ايستاده بود و به عكس گرفتن از مناظر اطراف مشغول بود اما قله اورست به عنوان قاتل طبیعی بسیاری از کوهنوردان پرسابقه که فتحش از بزرگ ترین افتخارات هرکوهنورد حرفهای محسوب می‌شود، یکی از بهترین روزهای زندگیاش رو چون شب برایش سیاه کرد و بام دنیا را علاوه بر سکوی افتخاری ماندگار، به گور او تبديل کرد.به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک و به نقل از ايندپندنت؛ پيتر كينلاچ كوهنورد بريتانيايي زمانی که پایش به قله اورست رسید و با پوششهای محافظتی چهره عکسهای یادگار را بر بام دنیا گرفت، هیچ گاه تصور نمیکرد دیگر نتواند زیباییهایی که داشت از آنها لذت میبرد را بار دیگر تجربه کند و این آخرین لحظاتی باشد که سفیدی برف را مشاهده میکند و پس از آن مرگ در آغوشش خواهد گرفت اما چند دقيقه این اتفاق افتاد و ناگهان بينايي خود را از دست داده و تيم مجبور به رها كردنش شد تا از سرما جان بسپارد. هنگام فرود تيم راهنماي آقاي كينلاچ متوجه مي شود كه وي هماهنگي و تمركز خود را از دست داده و مرتب سر خورده و به زمين مي خورد و سپس راه رفتن عادي را از سر مي گيرد. بعد از يك ساعت وي از ديويد اوبرايان سرپرست تيم درخواست عجيبي كرده و از او مي خواهد كه به وي نشان دهد چگونه از نردبان پايين برود. وي در ابتدا گفته بود كه بيناييش دچار اختلال شده و سپس تاييد كرده كه هيچ چيز را نميتواند ببيند. چهار ساعت طول مي كشد تا آقاي اوبرايان و شرپاي همراه اين كوهنورد به وي كمك مي كنند تا از صخره قارچي در حدود 1000 پايي زير قله پايين بيايد. تلاش براي پايين آوردن اين كوهنورد 28 ساله با رسيدن 2 شرپاي ديگر همراه با تزريق دارو و دادن اكسيژن براي 8 ساعت ديگر ادامه مي يابد و كار به جايي ميرسد كه خود آنها نيز به طرز خطرناكي نيازمند دريافت كمك مي شوند و مجبور به ترکش شده و تلاش مي كنند تا به رغم خستگي طاقت فرسا و سرمازدگي در ساعت 5:30 دقيقه صبح خود را به كمپ برسانند.جسد آقاي كينلاچ همچنان در منطقه مرگ قله اورست باقي مانده و ممكن است هيچگاه ديگر كشف نشود. وي كوهنوردي 30 امی است كه در 5 سال گذشته در اين كوهستان جان خود را از دست مي دهد. وي چهارشنبه گذشته جان خود را از دست داده بود اما خبر مرگ او روز گذشته در سايت اورست نيوز منتشر شده است. اين جوان اسكاتلندي كه يك متخصص آي تي در پليس مرسي سايد بوده است آرزو داشته تا بلندترين قله هاي 7 قاره جهان را صعود كند و تاكنون موفق به صعود به 4 قله شده و اورست پنجمين قله او بود. وي قصد داشت پس از اورست به كارتنژ پيراميد اندونزي و مونت وينسون در قطب جنوب صعود كند و از صعودهايش براي افزايش آگاهي مردم در مورد بنياد خيريه OCD براي كمك به بيماران داراي وسواس فكري استفاده مي كرد. خونريزي شبكيه (خونريزی سلولهاي پشتي چشم) يكي از بيماريهاي خطرناکی است كه كوهنوردان در مواقعي دچار آن مي شوند. ارتفاع زياد باعث رقيق شدن خون و افزايش فشار آن شده و منجر به بيرون زدن خون از سلولهاي شبكيه به بافتهاي اطراف آن مي شود و اگر منجر به ماندن کوهنورد در کوه و مرگش نشود، کاهش شدید بینایی نصیب خوش شانس ترین کوهنورد دچار چنین شرایطی خواهد شد. برخي محققان بيان كرده اند بيش از يك چهارم كوهنورداني كه به اورست صعود مي كنند به اين بيماري دچار مي شوند كه در اكثر مواقع خفيف بوده و اثر قابل توجهي بر بينايي ندارد و بعد از چند هفته هم با بازگشت به ارتفاعات پايين تر از بين مي رود. اما به نظر مي رسد در مورد اقاي كينلاچ اين عارضه بسيار شديد بوده و منجر به از بين رفتن كامل بينايي و بروز عواقب مرگباري شده است تا از این پس کوهنوردان بیش از این جوانب ایمنی را در صعود به هیمالیا و حمله به قله اورست لحاظ کنند. از بیش از 4000 نفری که کوه اورست را صعود کرده اند، بیش از 200 نفر جان داده اند که عمدتاً در ارتفاع بالای 8000 متر ملقب به منطقه مرگ این وقایع افتاده است؛ ارتفاعی که اکسیژن موجود در آن به اندازه یک سوم اکسیژن موجود در سطح دریاست و اکثر کوه نوردان بدون پشتیبانی تنها چند ساعت می توانند زنده بمانند. افراد هر جا که افتادند معمولا همان جا رها می شوند و اجساد بسیار زیادی اکنون در دامنه های بالاتر پراکندهاند بطوری که در ماه آوریل تیمی اعزام شد تا برخی از آنها را پاکسازی کنند. |
مرگ رکورددار اورست
در وبلاگ خاطرات همنورد مطلبی زده شده در رابطه با طراحی روی جلد مجله کوه که خیلی وقت بود ذهن من و همنوردمو مشغول کرده بود که این طراح محترم و اعضای محترم تره مجله کوه از جمله سردبیرو... این طرح رو چطور قبول کردن . در زمانی که صعودهای 8000متری در کشور ما داره به این سختی انجام می شه(از لحاظ مالی) و ارزش صعود قله ای مثل نانگاپاربات در برابر صعود دیواره مصنوعی با نهایت درجه سختی 5.13 که بعدش سنگنورد پایین می آد و ریکاوری می شه یکیه؟؟؟؟!!!!
