4 فوریه 2011 – امروز سیمونه ، دنیس و کوری در حال فرود از کمپ یک به کمپ اصلی گرفتار بهمن شدند. سیمونه در این مورد گفت : " فکر می کنم درس امروز این باشد که تا زمانی که به کمپ اصلی نرسیدید کار تمام نشده است.
کوری ریچاردز از روز صعود به قله می گوید
" خوب ... آن روز ما از خواب بیدار شدیم و شروع به حرکت کردیم و رفتیم به طرف بالای آن 8000 متری و برداشتن هر گام به بالا سخت تر و سخت تر و سخت تر می شد.وقتی بر فراز قله رسیدیم ، هنوز باور نمی کردم که اتفاق افتاده است. برای پردازش این چیزها آدم به زمان نیاز دارد ، اما می دانم اینکار انجام شد ، پس احساس خوبی دارم.
هوا در روز صعود از نظر بالا رفتن عملا کاملا آرام بود. وقتی در ساعت 11 و 38 دقیقه به قله رسیدیم ، هوا رو به خرابی گذاشت و ابرها کم کم آمدند. و بعد وقتی به پایین رفتیم و عرض زمین مسطح زیر هرم قله را تراورس کردیم ، هوا واقعا خراب بود.این زمانی بود که در 8000 متری قراقروم کاملا زمستانی شد. تقریبا غیرقابل کنترل شده بود. یکی از آن روزهایی بود که وقتی همه چیز مرتب است ، اما همیشه می دانید وقتی اوضاع مناسب نیست حق با شما ست.
حرف های کوری در مورد سقوط بهمن
" بله ... روز بزرگی بود ، احتمالا 4 فوریه را به عنوان روز تولدم جشن می گیرم. داشتیم از زیر گاشربروم پنج عبور می کردیم که بهمن عظیمی به ما خورد. هر سه ما را 150 متر برد ... و بالای یک شکاف پرتاب کرد. همه ما بالای برف بودیم. من و دنیس خیلی توی برف بودیم اما صورت مان بیرون بود. سیمونه توانست از زیر برف بیرون بیاید و ما را از برف بیرون آورد ....
امروز اوضاع خوب نبود. همه ما بسیار خوشحال و خوش شانس هستیم و از اینکه زنده ام شکرگزارم. امروز تقریبا پریشان ترین روزی بود که در کوه داشتم."
کوری پس از سقوط بهمن
کوری ریچاردز در مورد صعود زمستانی در قراقروم می گوید :" چیزی برای همیشه در دیدم نسبت به این کوه ها عوض شد."
سیمونه مورو و سقوط بهمن
" اتفاقی بود که می تواند در زمستان در روزهای طوفانی رخ دهد ، زمانی که آدم خسته است و کارها را به طور عادی انجام نمی دهد. این طور نیست که بیش از حد ریسک کردیم ، شرایط بد بود. مشکل این بود که معمولا برای عبور از منطقه خطرناک زیر گاشربروم 5 ، 15 تا 20 دقیقه طول می کشد ، و با این همه برف ، چون مجبور بودیم راه را باز کنیم ، وقت زیادی را در آنجا صرف کردیم.سراکی سقوط کرد و تمام برف جمع شده بر اثر باد فرو ریخت. با توقف بهمن ، دریافتم تقریبا بیرون از برف هستم. بلافاصله طناب را باز کردم و لباس نارنجی کوری را دیدم. با دستانم برف را کندم و او را بیرون آوردم و بعد برای بیرون آوردن دنیس رفتم.
پس از 20 دقیقه ، زمانیکه میدان دید زیر 1 متر بود ، کوری داخل یک شکاف افتاد ، با استفاده از یومار او را بیرون آوردیم. امروز روزی بسیار سخت بود ، مسیر را به نوبت باز کردیم ، ما به صورت یک تیم عمل کردیم. روزی طولانی بود ، هشت ساعت طول کشید تا از کمپ 1 به کمپ اصلی برسیم که معمولا 3 ساعت طول می کشد ؛ بعد از 6 روز در کوه بودن ، انرژی زیادی برای مان باقی نمانده بود. تا زمانیکه به کمپ اصلی نرسیدید ، کار تمام نشده است. امروز شانس با ما یار بود. در کوله پشتی ام کیسه بزرگی اززباله را به پایین می آوردم ، تا شاید کوه ما را ارج نهد و لطف کند."
منبع : کوهنوردی،ورزش و سلامتی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر