چهارشنبه، شهریور ۰۴، ۱۳۸۸

درك ميزان توانمندي با قطع چند انگشت


تست آمادگي جسماني و قطع چند انگشت ناقابل
پس از صعود موفق دو تن از كوه نوردان كشورمان به قله اورست از مسير شمالي بلافاصله طي نشستي نيما يزدي پور يكي از اعضاي اين تيم اقدام به ارائه گزارشي از صعود فوق نمود. در اين گزارش برنامه كه بدليل سفر يزدي پور به محل اقامتش يعني كشور استراليا، بسيار عجولانه برگزار شد متاسفانه ديگر عضو اين گروه فاتح قله اورست يعني عارف گرانمايه حضور نداشت.
در اين گزارش برنامه فرصت مناسبي براي تحليل شرايط صعود ايشان فراهم نگرديد با اين حال از مختصر اشاره به شرايط صعود مي توان به تجربيات ارزشمندي دست يافت كه به بخشهايي از آن اشاره خواهم كرد. البته اميدوارم خود اين دو با تنظيم گزارشي كامل سعي در انتقال اين تجربيات ارزشمند داشته باشند.

- دوره هم هوايي تيم بدليل آنكه نفرات قرار بوده با كپسول اكسيژن صعود كنند تا كمپ سوم اجرا نشده و تيم به همان كمپ دو براي هم هوايي بسنده نموده!
- هر نفر به همراه يك شرپا اقدام به صعود و فرود نموده.
- پس از دير رسيدن عارف گرانمايه به قله، كه ظاهرا بدليل تحليل بدني بوده و در بازگشت، وي با تاريكي هوا روبرو مي شود كه شرپاي عارف او را رها كرده به كمپهاي پائينتر باز مي گردد!
- گرانمايه شبي سخت را در ارتفاع 8500 متري جبهه شمالي بدون اكسيژن مصنوعي و امكانات شب ماني سپري مي كند و به رغم خستگي زياد صبح روز بعد به كمپ سوم باز مي گردد.
- يزدي پور يك شب را تنها در كمپ آخر سپري مي كند و منتظر همنوردش مي ماند (البته از شرپاهاي پر ادعا خبري نيست!).
- صبح روز بعد و پس از بازگشت عارف آن دو به كمپ دوم باز مي گردند و البته با انگشتان سرمازده در دست و پا (هر چند ممكن بود شرايط بدتر از اين باشد كه به لطف خدا به خير گذشت.

البته عارف گرانمايه پس از عمل جراحي در گفتگو با يكي از برنامه هاي خبري سيما ابراز داشت (نقل به مضمون) : "براي درك ميزان توانمنديم اقدام به شب ماني در آن ارتفاع نمودم"! كه البته اين درك ميزان توانمندي كمي براي وي گران تمام شد
منبع(کوه قاف)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر